Wie is Tonya en hoe ik tot Todos Y Tonya ben gekomen…
Ik ben Tonya, 52, moeder, avonturier, reiziger, optimist. Ik heb bijna 15 jaar in de reiswereld gewerkt en ben daarna bijna 15 jaar paardrij-instructrice geweest. Ik had mijn leven op de rit en voor elkaar. Dacht ik...
In oktober 2017 voelde ik een klein knobbeltje in mijn rechterborst. De huisarts stuurde me “voor de zekerheid” toch maar even door naar ziekenhuis de Gelderse Vallei. Een mammo, een scan en twee puncties later (de eerste liet niets zien, hulde aan mijn oncoloog Wilfred de Roos, die het toch niet vertrouwde) sloeg de grond onder mijn voeten vandaan:
Borstkanker. Hoe dan? Ik was 47, gelukkig, gezond, fit en vrolijk.
Operaties volgden en op eerste kerstdag had ik de eerste van een reeks van 7 chemokuren. Alle nare bijverschijnselen die je maar kunt verzinnen heb ik doorlopen. En toen was ik eind april klaar. Dacht ik. M’n haartjes begonnen weer een beetje te groeien en ik begon met de hormoonkuur die ik 5 jaar zou moeten slikken. Tamoxifen. Binnen een paar maanden was ik “chemisch depressief” en zag ik het allemaal niet meer zitten. Heb je alles gehad… Ik mocht switchen naar Anastrazol en vanaf dat moment ging het beter. Langzaam beter.
In die tijd ben ik ook een paar keer op vakantie geweest. Kaal met pruikje, opgeblazen, doserend met mijn energie, vol emoties. En dat was niet eenvoudig: mijn zelfvertrouwen was nul, ik herkende mijn eigen lichaam niet, ik was vaak moe en wilde even slapen. Soms recalcitrant, soms boos. En daar was geen ruimte, begrip of gelegenheid voor. Zwemmen was ineens niet meer leuk, want iedereen “keek”, en ik was “dik”. En ik was toch niet meer leuk...
Een trieste opsomming van een moeilijke tijd. Inmiddels ben ik bijna vijf jaar verder, heb ik daarna nog de nodige uitdagingen in het leven gehad en ben ik recent mijn moeder verloren aan kanker. Waarmee ook die andere kant van de medaille weer dichtbij was: wat als je weet dat je niet meer beter gaat worden?
Ik ben blij dat ik met dit project, deze uitdaging, mijn pad gevonden heb, al duurde het wel even. Dat komt o.a. door mijn ziekte, door wat mij overkomen is. Kanker heeft mij heel veel gekost, maar ook heel veel gebracht. Maar Kanker is ook nooit klaar, blijft altijd in je achterhoofd zitten. Dat weet iedereen die in dezelfde schoenen loopt of heeft gelopen,
En uiteindelijk vinden de meesten van ons gelukkig ons eigen, juiste pad. Het mijne loopt naar Spanje. En mam loopt met mij mee…
Blix en Todos passen op de Finca. Blix is een speelse jack Russel met Bambi-legs van ruim een jaar oud en Todos is een Spaanse Mastin van 5 maanden oud. Todos komt uit een asiel. Blix heeft het hart van een leeuw, Todos word zo groot als een leeuw. Beide zijn 100% te vertrouwen en super-lief maar wel waaks! Natuurlijk hebben zij hun eigen plek hier op de Finca en zul jij als gast daar geen last van hebben, hoewel ze ook graag een aai komen halen als je dat wel leuk vind!
